Souza zaterdag, 16 december 2023

door Marscha van Noesel

Aanwezig: Annet, Jeanine, Marion, Harm, Marijke van P. Marijke R.,  Margot, Eke, Robert.

Afwezig Gerard, Conny, Josje, Nasima

EEN RUSTIGE EN PRODUCTIEVE SOUZADAG!

De laatste souzadag van het jaar verliep rustig en productief. Sommige waren zelfs met twee werken bezig. Anderen concentreerden zich op een vooraf gestelde taak.

Maar eerst een paar knopen doorgehakt aan de koffietafel.(met Bosnische koek, foto rechts van Margot, recept staat op de app. ) Toen waren we nog compleet minus enkelen.

  1. Thema bedenken voor jubileum expo in Grote Kerk, ideeën tot nu toe: sprookjes, licht, water. Meer ideeën indienen bij Conny.
  2. De website laten we bij de huidige provider. Wie een website/instagram (e.a. social media”}, heeft zet het verslag daarop en met foto’s eventueel met verwijzing naar souza-site. Er moeten wel meer bezoekers op de site komen, anders is het in verhouding tot de opbrengst te veel werk. Robert actualiseert de website en plaatst de verslagen die er nog niet op staan als nog op.

Tentoonstellingen: Hilli Kuilman in de kerk in Odoorn (woensdag- en zaterdagmiddag) ;Vincent nog in het Drents Museum. Activiteit: 10 januari 2024 ,19.30 Kennis café, Stenden Hogeschool (zie site van Kennis café Emmen); Kunst in tijden van oorlog. Interessante inleider (Claartjes Wesselink) en Oekraiense musici. 

Margot moest ons verlaten helaas voor deze dag. Zo ook Marion.

Maar daarom niet getreurd, de anderen pakten de kwast op: Laat ik eens met mezelf beginnen. Ik had niet het gevoel dat het was gelukt allemaal, maar toen ik thuis kwam bekeek ik het nog eens en begon ik en het schilderij ook trouwens te glunderen…maar er moet nog wel wat aan gedaan worden

Annet ging verder met haar feest van de geest, bedoeld voor een expo in de kerk van Zuidwolde, ik vind het omgekeerde ook wel leuk, geest van het feest. In ieder geval is Annets werk een feest om naar te kijken. Wat daar allemaal gebeurt bij die Paasbult is een teken van de tijd. Haar werk herinnert mij aan de tekeningetjes van Charlotte Dematons.

Jeanine had voor de verandering een groot werk, het meisje in het blauw, bij zich. Gelukkig hadden zij (Jeanine) en ik het hele lokaal voor ons alleen…Het meisje van de 17e eeuwse schilder Johannes Verspronck uit Haarlem hangt in het rijksmuseum Twenthe in Enschede. Jeanine oefent op haar ‘hergebruikt’ doek het kopiëren van een schilderij van een meester. Wel heel veel werk (maanden) voor een oefening, zeg ik, want het resultaat is bijzonder. Een echt 17e eeuws rijkeluiskind met haar pareltjes en extravagante uitdossing.

Over meesters gesproken: Robert vertelde natuurlijk uitgebreid over zijn ervaring bij Sterren op het Doek en zijn grandioos succes als winnaar uit de bus te komen, maar wel een klein dingetje: Eus was vergeten te zeggen dat hij bij Souza hoort. Want wij zijn wel trots hem in ons midden te hebben..  Maar dat terzijde. Hij toonde zich opnieuw de blije meester door met zijn zelfportret te beginnen en ook te eindigen, de vaart is er door alle oefening behoorlijk ingekomen. Het spreekwoord is niet voor niets oefening baart kunst.

Eke is haar plan haar doek met rode bloemen op de voorgrond af te maken gevolgd.

Zelf zei ze met een brede lach: verprutst! Na een dag werken kan dat wel eens gebeuren, weet ik, maar in dit geval was het toch wat te bescheiden. Want zelfs een verprutst schilderij van Eke is een prachtige verbeelding van een voorjaarstuin. Het tweede doek dat ze wilde aanpakken bleef in de hoek staan.

Toen was er de rijkgevulde soep van Jeanine

 

Marijke R is al vast begonnen met het uitwerken van het  thema dat voor de jubileumtentoonstelling gekozen zou kunnen worden, licht. Een vooruitziende blik, een gooi in de lucht, maar het doek straalt de handtekening van de schilder al weer uit. Het zou zo kunnen blijven, niets meer aan doen, maar ja ze heeft al die potten verf toch niet voor niets meegenomen.

Marijke van P. had de slag ook flink te pakken. Eerst heeft ze haar beeld wat verder aangekleed, maar het is nog wel een heel werk en daarom hupsakee de zee op doek gezet. Dat is altijd lekker even uitleven, weet ik. En als het dan lukt zoals nu heb je het gevoel zelf even een frisse duik te willen nemen. Maar dat zou wel wat al te koud zijn nu, hoewel een Nieuwjaar duik?

Harm zo aardig elk jaar een kaartje met de beste wensen ter plekke gemaakt!! En dan met zo’n innemende lach er bij! Het jaar kan niet meer stuk!!!! Ook al is het nog maar kort. En het volgend jaar gaan we op die voet gewoon verder. Dus allemaal alle goeds,

Tot 20 januari 2024!!!! Met begeleidend docent.

Wil je dit bericht delen? Dat kan:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *