Door Marscha van Noesel

Bij Cor

Onder begeleiding van beeldend kunstenaar Cor Sonke heeft Souza zaterdag 29 juni  2019 opnieuw de penselen in abstracte stand gezet. Niet voor iedereen een dagelijkse gewoonte. In het ruime en prachtige atelier van Cor in Buinerveen dronken we ons eerst wat moed in met een sterke kop koffie. Daarbij verorberden een flinke dosis suiker in de zelfgebakken brownies van Krijnie. Zo konden we aan de slag met het schetsen, zonder het potlood van het papier te tillen, van stillevens. Hoewel dat aanvankelijk voor sommigen misschien vervelend en een herhaling van zetten leek, maakt de oefening toch de tongen en ook de inspiratie los.

Even wennen

Het is even wennen, anders kijken, anders denken, biedt ruimte voor veranderingen die niet definitief hoeven te zijn maar wel verfrissend kunnen werken. Met een andere kijk op je eigen werk dat soms wel een kunstje dreigt te worden. Kijk uit voor routine, is de boodschap. Doorbreek vaste patronen en vooral: het hoeft niet altijd te lukken.

Het blijkt nog niet zo eenvoudig de wereld abstract te bekijken: in streepjes, in vierkanten, in ritmische penseelstreken. Want wat druk je ermee uit, wat wil je zeggen? Waar gaat het over?

Andere weg

Alice sloeg tijdens deze tweede workshop op ongeveer de heetste dag van het jaar, tot nu toe tenminste, helemaal een andere weg in: van figuratief naar een mysterieuze cirkel En wat wil je ermee uitdrukken? Dat mag de toeschouwer zelf bepalen. Voor Jetty en Mia is het abstracte werk gesneden koek. Jettie kwam met een al uitgewerkt doek dat tot de verbeelding spreekt. Verrassend elke keer weer als je het doek omdraait zie je het landschap van de andere kant, ook mooi, maar andersom toch beter. Is dat abstract? Bekijk het van alle kanten?Langdurig kijken totdat je er wat in ziet?

Doen wat je al deed

Gerard waagt zich er nog niet aan. Hij worstelde verder aan zijn landschap met weg, bomen en boerderij. Eke had een andere voorstelling dan gewoonlijk, een andere manier van schilderen uitgeprobeerd, of dit de definitieve nieuwe manier zal worden valt niet te zeggen. Emoties als onzekerheid en gevoelens van ik-kan-het-niet-meer sluipen dan binnen. Marijke schilderde vierkanten, schuin, recht, omhoog en omlaag, over een eerder geschilderd landschap. Dat had verrassende effecten.

Robert bleef bij zijn portretten, maar wist ook genoeg op te pikken van de ontdekkingsreizen van de anderen. Marion was ook druk met het ontwikkelen van een nieuwe stijl, Cor wees haar de weg. En Krijnie werkte aan haar eerder opgezette verbeelding, ze nam de tips van Cor in haar denken over schilderen op. Ook voor Harm is het abstracte werken geen nieuwigheid Hij realiseerde de eerder opgedane tips van Cor op zijn nieuwe doek: een ‘Iandschapachtig iets’ met een hek en grote grijpende ‘vingers’ erboven, maar zo moet je niet kijken naar abstract. Niets is wat het lijkt. Het moet anders. Hoe? Daar zijn geen woorden voor, voorlopig.

Abstract? ‘Kweet et nie”

Zelf belandde ik in een comfortachtig klimaat: landschap met bruisende zee op de achtergrond. Abstract? ‘Kweet et nie”.

We zullen de resultaten zien straks op de expositie in Assen. (Nadere berichten daarover volgen).

In de vroege middag haakten enkele Souza’ers af, niet om wat er nog komen zou, maar omdat de energie even op was. Een enkeling gaf de voorkeur aan de WK vrouwenvoetbal kwartfinale Nederland-Italië. Maar al met al bedankte iedereen Cor voor zijn inzet en begeleiding. Voor herhaling vatbaar. Wie meteen verder wil kan altijd nog zijn lessen komend seizoen bij de AKE gaan volgen!

Door Marscha van Noesel

Het was zaterdag 1 juni 2019 net niet te warm om gepassioneerd aan de slag te gaan met voor sommigen het thema ‘natuurlijk’ voor de expositie in Assen in het hoofd. Een zwoel windje hield de vaart erin. Zo een ‘natureingang’ is voor deze keer toepasselijk. Onder de bezielende leiding van Ruud Venekamp die voor iedereen no matter what  you painted een opbeurende, inspirerende, aanmoedigende en lovende aanwijzing had. Dat maakt van hem de meester voor Souza, denk ik, zijn veelzijdigheid en professionele kijk op ons werk.

Want waar werkten we aan? Voor de volgende Souza bijeenkomst , 29 juni, zouden we met Natuurlijk Schilderen aan het werk gaan met de natuur om ons heen als uitgangspunt. En het is maar goed dat wij Souza-ers dat op doek zetten, want een paar generaties na ons is alles plastic geworden als het zo doorgaat.  In dat verband was de oude wijvenkoek- van wie ook al weer ?-, wel heel lekker evenals de lobbige tomaten-wortelsoep van Jeanine.

Maar daar ging het niet om. Het werk was de opzet: bij Eke ging het er natuurlijk wild aan toe met als eindresultaat een compositie in balans.

Mia had al het een en ander voorbereid: rotsen, bloemen, mooie samenstelling, zachte kleuren.

Marion stond aanvankelijk te worstelen met een doek, ook met als thema Natuurlijk, van de vorige keer. Maar dan ineens kwam de inspiratie. Het bosgezicht groeide. Een ander doek, prachtig geel met op de achtergrond vlokken,  spande de kroon. Niets meer aan doen. Klaar, lijst eromheen en verkopen maar….

Gerard heeft zijn in olieverf geschilderde Ter Apelerkanaal in vergezicht bijna klaar. Hier en daar nog wat ruimte erin en die extra bomen hoeven niet van Ruud, maar in werkelijkheid staan ze er wel, dus wat te doen?

Marijke heeft haar balletvoorstelling van gemaskerde vrouwen zo goed als klaar, een prachtig beeld dat je bijna in beweging ziet komen als je er lang naar kijkt.

Krijnie werkt nauwgezet en geïnspireerd aan twee doeken, de ene nog met ‘shelter’ als opdracht en de ander in wording. Ruud was vol lof, vooral ook over de ‘kleine grapjes’ die altijd in haar werk te vinden zijn.

Hoewel Conny al wat vroeger weg moest, liet ze ons toch achter met een krachtige indruk van haar natuurlijk abstract werk. Mooie kleuren, mooie vormen, muzikale lijnen.

Jeanine liet twee totaal uiteenlopende werken zien. Met het landschappelijke werk zat ze voor haarzelf in bekend terrein te schilderen, maar ze had ook een abstract landschap. Ik kwam uit mijn comfortzone, zei ze. En dat heeft vele voordelen en biedt kansen, zo bleek.

Margot kwam ook even om de hoek kijken, maar voor haar zit schilderen er voorlopig niet in, even revalideren nadat haar schouder is geopereerd.

Jettie, Robert, Alice, Harm, Carin, Nasima werden gemist, maar de volgende keer, 29 juni in Buinerveen bij Jowan is er een nieuwe kans. (adres en tijdstip volgen)

Met vriendelijk groet van Marscha (Gerard en Ruud staan voor een van mijn meesterwerken…..:)

 Met dank aan Ruud.

Zaterdag 8 april 2017 vond de opening van onze groepsexpositie plaats bij Flier Interieur. Na een inleiding van Krijnie hield Joep van Ruiten een goed en kritisch verhaal over Emmen. De mensen die op de uitnodiging waren ingegaan hebben vervolgens de gelegenheid gehad om ons werk te bekijken en met elkaar onder het genot van een drankje ons werk, elkaar of wie of wat dan ook te becommentariëren. Een gezellige middag dus met fijnzinnige gitaarmuziek van Jaap Klok. Als je het gemist hebt, geen nood. Je kunt nog terecht tot 1 juli tijdens de openingstijden van Flier Interieur aan de Cornelis Houtmanstraat 47 in Emmen.