Kunstenaars Collectief

Gepost op van Geplaatst in Algemeen

De schilders van SOUZA hebben sinds 1985 een creatieve en inspirerende vriendschapsband. Eén zaterdag per maand werken ze zelfstandig of onder leiding van een professionele kunstenaar en sluiten de schilderdag af met een onderlinge werkbespreking.

SOUZA heeft 16 leden. Kunstenaars die het schilderen als beroep hebben, kunstenaars voor wie schilderen levensvervulling is en kunstenaars die hun vrije tijd aan schilderen besteden. Voor allen geldt dat zij het schilderen niet kunnen laten… lees meer>>

Souza Zaterdag, 25 januari 2020

Gepost op van Geplaatst in Souza Zaterdag

Door Marscha van Noesel

Het was een drukke en inspirerende dag met Ruud Venekamp als coach. De start was een beetje hobbelig, omdat de koffie op was en de sleutel van de voorraadkast niet werkte. Gauw even koffie bij de Jumbo gekocht, waarna de dag kon beginnen. Ruud hield een inleiding over compositie, kleur en vorm in schilderijen van de oude meesters, zoals Vermeer.

Iedereen ging met die nieuwe of opgepoetste inzichten aan het werk met eigen composities. Conny had stapels computer gestuurde verrassende grafieken bij zich waar Ruud bijzonder in geïnteresseerd was, temeer omdat hij zelf weinig kennis heeft van de geheimen van de mogelijkheden van de computerkunst.

Gerard aan het werk met zijn plattelandsvergezichten met koeien op de voorgrond of een wandelend echtpaar verdiept in een moeilijk gesprek op een laantje langs het kanaal.

Nasima ging als een vlijtig liesje aan het werk met haar landschap vol voorjaarskleuren en zonnige watertjes. Het vorderde gestaag en was aan het eind van de dag kant en klaar en mooi van kleur, compositie en vorm.

Marion had haar winkeldochters meegenomen, waarmee Ruud haar weer op weg heeft geholpen.

Robert aan het werk met zijn Rembrandtiaans portret van een vrouw op bed haar slechte nieuw verwerkend.

Marijke heeft een golfer op doek gezet, man of vrouw, maar de slag zit er goed in. Het moet nog gezicht krijgen, maar de achtergrond en het grasveld zijn goed getroffen.

Eke, die net als Marijke vroeg weg moest, was bezig met haar dansende meisjes op het strand. Ruud heeft haar een idee gegeven hoe ze de meisjes gezicht gaat geven
Mia heeft haar ontwerp in zachte bruin-tinten klaar, werk aan de winkel. Dat wel, maar zoals het er nu op staat is het al een interessant beeld.

Jeanine heeft een kwal geschilderd, levensecht. Het schilderijtje schreeuwt om een tweede versie vonden de omstanders tijdens de altijd interessante en leerzame werkbespreking. Ondergetekende heeft de al weken op haar netvlies zittende IJsland landschap op doek gezet. Niets meer aan doen, klonk het. En met opgeheven hoofd ging zij huiswaarts.
Speciaal voor de afwezige Krijnie en Jettie nu een serie foto’s van de leden bij hun werk en o ja, en natuurlijk de koek van Robert en de overheerlijke langverwachte kippensoep van Marijke mogen niet onvermeld blijven.
Niet alle foto’s zijn meegenomen, andere keer weer.
Met vriendelijke groet, Marscha

Opening “Souza in het Park”

Gepost op van Geplaatst in Geen categorie

De opening van SOUZA in het PARK trok 120 bezoekers. Daarmee was de sfeer al geanimeerd wat nog eens werd ondersteund door het gitaarspel van Jaap Klok. De voorzitter van de AKE was aanwezig en ook oud-SOUZAer Gert Roelofsen die er 35 jaar geleden bij was.
Suze van der Ster van het CBK sprak een warm en waarderend welkomstwoord. Harm las de gedichten bij zijn werken (zie onderaan bericht) en daarna presenteerden de SOUZAers zich ‘en groupe’ waarna ieder zich opstelde bij haar/zijn werk om eventueel bevraagd te worden door het publiek. De tafels met drankjes en knabbels stonden klaar ter zelfbediening en Ilse ging rond met de hapjes van Twessers.
Het oordeel over de expositie dat mij bereikte van alle bezoekers die ik sprak was: heel verschillend werk maar een prachtig geheel.

SOUZA in het PARK

Gepost op van Geplaatst in Exposities

We zijn al weer vijf jaar verder. Vijf jaar na de laatste expositie van SOUZA bij het CBK. En… 35 jaar sinds de oprichting van Souza! Dus tijd om ons lustrum te vieren met een nieuwe expositie. CBK Emmen heeft ons een plek gegund in hun locatie in het Rensenpark. De opening is op vrijdag 17 januari 2020 om 15.00 uur in CBK Rensenpark. De expositie duurt tot 1 maart 2020. Klik op onderstaande afbeelding als je de CBK brochure wilt bekijken.

Zaterdag 14 december 2019

Gepost op van Geplaatst in Exposities, Souza Zaterdag

Door Marscha van Noesel    

Het laatste verslagje van dit jaar. Een lach en een traan. Karin (vertrekkend lid van Souza) zorgde voor de traan, want ze moest om praktische redenen afscheid  nemen van de club. Ja als je in Hengelo woont en je vriend woont in Limburg en je lid bent van een schilder club in Emmen,  krijg je ook wel letterlijk het heen en weer… Ze kreeg een door Marion vervaardigde krans vol gehangen met  kaarten van de Souza’ers met ongetwijfeld lieve afscheidswoordjes.

De lach was er natuurlijk ook. We werden verrast door talloze cadeautjes van deze en gene attente leden. Daar was een bijzondere kaars van Gerard, een stempel-kaartje van Harm, een mini kerstgroet-etuitje van Krijnie en een doosje met drie overheerlijke bonbons van Karin zelf. Allemaal gelukkig-makend. Wie dat heeft gemist: jammer dan…

Het ophalen van het werk vanaf 14.30 uur in Assen (expositie bij K&C te Assen) is op 19 december gepland. Daarover zijn afspraken gemaakt. Er is een kleine borrel om de expositie af te sluiten om 16.00 uur.

Maar er werden ook spijkers met koppen geslagen: een lijst met dienstplichtigen als de expositie vanaf 17 januari, openingstijd volgt,  draait in het CBK Rensenpark. (namen en data volgen).
Robert neemt een voorzet voor de uitnodigingskaart in overleg met Suze van de Ster (CBK). Daarvoor moeten zo spoedig mogelijk, dus vandaag of morgen, foto’s van je te exposeren werk bij hem worden ingeleverd, digitaal natuurlijk.

In de week eraan voorafgaand, maandag 13 januari, moet een ieder de werken naar het CBK brengen. Je kunt met je auto het park inrijden voor laden en lossen en dan ook weer meteen de auto wegrijden anders heb je een bon te pakken. Krijnie heeft de sleutel en zal in de middag de deur van het CBK openen, tijd volgt. Op die dag kunnen er afspraken gemaakt worden over wie de indeling van de ruimte maakt zoals wie waar komt te hangen. Daarvoor wordt een commissie in het leven geroepen. Volgens sommigen kan iedereen wel vijf werken meenemen, persoonlijk denk ik dat het dan dringen wordt, maar we zien wel. Over de naam van de expo is ook al nagedacht: SOUZA IN HET PARK.

Stuur de gegevens van de werken die je wilt exposeren voor 8 januari naar Robert, te weten: titel, materiaal/techniek, je eigen naam en verkoopprijs/waarde. Vermeld ook afmetingen (zijn alleen belangrijk voor de inrichters om in te kunnen schatten waar, wat het beste kan hangen en voor de verzekering). De lijst van gegevens gebruikt Robert om kaartjes te maken met behulp van door het CBK geleverde stickervellen. Suze krijgt een lijst t.b.v. de verzekering.

Marscha probeert een persbericht te maken en stuurt de tekst naar Marijke P. voor de verzending . Zelf stuur ik dat persbericht naar enkele bekenden uit mijn kranten-verleden.

De opening zelf moet een klein feessie worden. Daartoe probeert  Harm een muzikale noot in te huren, pro deo natuurlijk.… Ondergetekende neemt contact op met Swesses, het restaurant in het Rensenpark voor de drank en hapjes. Besloten is dat de kosten daarvoor hoofdelijk worden omgeslagen.

Rest nog de afspraken voor de komende Souza bijeenkomsten:

25 januari: koek Harm en soep Marijke P.

22 februari koek Harm, soep Alice en koek Robert,

 21 maart koek Krijnie, soep Marion,

 25 april soep Marscha en koek Jetty,

16 mei Marijke R. soep en koek Eke

20 juni, misschien buiten schilderen maar anders soep Krijnie en koek Gerard.

Met lieve groet en gelukkige feestdagen van Marscha en tot ziens in 2020!

Souza Zaterdag, 12 oktober 2019

Gepost op van Geplaatst in Souza Zaterdag

Door Marscha van Noesel

Hallo allemaal,                                                                                                         13

Met een wat uitgedunde Souza-groep is zaterdag 12 oktober hard en geïnspireerd gewerkt. We hebben een aspirant lid verwelkomd, lang niet voor iedereen een onbekende: Marijke Reijs. Volgens haar zeggen beviel de Souza-club haar goed. Dus de deal is gemaakt, denk ik.

Wat deed iedereen: Gerard met een nieuw landschap op canvas, zag er meteen goed uit ofschoon hij er nog aan wil werken.

Eke was aan het knippen en plakken om acht leuke dames in ouderwetse badpakken op het strand op doek te krijgen. Een verrassend onderwerp, bijna dansend, op liggend formaat canvas-doek, vrolijk en zwierig.

Alice heeft haar onderwerp de touwtje-springende meisje in een fabrieksstad in Engeland van de jaren vijftig kleur gegeven, vergelijking met de door Alice zelf bewonderde Hopper leek niet overdreven.

Krijnie heeft de tekening van haar kleinkind vorm en inhoud gegeven, een sprookje verbeeld, maar nog in bewerking. Marijke volgt een cursus portret schilderen in Haren en de resultaten van die lessen zagen we op een paar paneeltjes. Geen geld overboord gegooid, resultaten op paneeltjes van 40×40,  kleurrijke portretten van de modellen. De nieuwe bekende Marijke had ook een spannende schildering op canvasdoek, geschat 50×50 gemaakt, waarbij de een oorlog scene herkende en de ander een onderzeefragment.

Marion was met haar nieuwe Kandinsky project in de weer, waarvan ze een mooi begeleidend kleuren fotoboek had meegenomen. Bij de eindbespreking liet ze een schilderij zien van haar prachtige in bloei staande tuin met een tafel en een potje kersen op de voorgrond. Ze kreeg tips om de twee onderwerpen meer met elkaar in verband te brengen, waarvoor haar dank. Conny had een afspraak in Zeeland, dus zij vertrok nadat wij van haar eigen heerlijke, rijkgevulde tomatensoep hadden genoten. Ze nam haar werk natuurlijk onder de arm mee, waarvan ze nu alleen een foto bezit, want ze schilderde er vlak voor vertrek even met titaan wit overheen. Niets meer van te zien…..

Robert heeft een portret van zijn dochter geschilderd, nog hier en daar lichte vlakken aanbrengen, het leven erin, prachtig, o nee, oordelen mag niet. Dat bracht  Robert ons bij de collectieve werkbespreking nog even in herinnering.

O ja en zelf belandde ik weer met gedachten uitgerust met kwast en veel groen en geel  in een landschap en later onder inspiratie van Cor Sonke op papier in abstracter werk dat nog niet te tonen is.

En we hebben voor de periode na januari afgesproken dat we Eric Schutte  zullen benaderen ons twee keer te begeleiden. Google hem maar even, gevarieerd werk op doek en 3-dimensionaal.

Onze volgende afspraak is zaterdag 17 november. Tot dan!

Souza Zaterdag 21 september 2019

Gepost op van Geplaatst in Souza Zaterdag

Hallo lui, 

Het was een overzichtelijke, gezellige en inspirerende bijeenkomst. Ondanks of dankzij (haha) de afwezigheid van zeer gewaardeerde grootmeesters en meesteressen…Ook leidden de pompoenensoep van ondergetekende en de bokkenpootjes en koek van Marion tot de hogere sferen.

We hebben de agenda’s naast elkaar gelegd en data voor de  komende souza-zaterdagen zonder al te veel gemopper vastgelegd. Dat worden (inclusief de koek en soepbeurten):

Zaterdag 12 oktober, Alice koek en Jettie soep

Zaterdag 16 november: Janine koek en Mia soep

Zaterdag 14 december Eke koek en Jeanine soep

Zaterdag 25 januari: Krijnie koek en Marijke (kippen)soep, is beloofd.

Verder heeft het illustere gezelschap het gehad over begeleiding van inspirerende docenten. Er zijn een paar namen genoemd: Ruud (ons allen bekend), Robin d’Arcy Shillock en/ of Eric Schutte (google ze maar).

Aan het werk: ieder met eigen ideeën en ontwerpen. Ik heb helaas niet alles kunnen onderzoeken, te druk met mijn landschap in mijn hoofd. Maar Alice had een jaren zestig foto van spelende meisjes in een verlaten grijze straat ergens in een Engelse fabrieksstad als voorbeeld. Harm had groenachtige dwarrelende takjes op het doek als eerste opzet, vermoedde ik. Fijnschilder Gerard was bezig met zijn versteend landschap. Marion had een project waarmee ze voor haar werk bezig was, meer informatie volgt daarover vast en zeker. Ze moest ons helaas na de soep al verlaten, Jettie  was lekker aan het experimenteren, Marijke, Jeanine en Krijnie en Mia volop in de flow .

De heerlijke nazomerzon hielp ons vlekkeloos door de zaterdag heen.

Volgende keer weer  fotootje erbij

Marscha van Noesel

De opening van ‘Souza Natuurlijk’ bij K&C te Assen

Gepost op van Geplaatst in Exposities

Vrijdag 6 september was de opening van de expositie van Souza in het gebouw van Kunst & Cultuur in Assen. Er was een flinke opkomst en de sfeer was erg goed. Alles verliep in een ontspannen sfeer.

We werden welkom geheten door de directeur van K&C, Marieke Vegt. Daarna hield Hellen Abma, adviseur Beeldende Kunst, een mooi openingswoord. Krijnie bedankte K&C vervolgens voor de gastvrijheid en voor de gelegenheid om weer eens, geïnspireerd door beeldend kunstenaar Cor Sonke, op een andere manier met het eigen werk bezig te zijn.

Het openingswoord, ons toegesproken door Hellen Abma, vind je hier:

Opening SOUZA, 6 september 2019

Eke Krabben heeft een citaat van Paul Gardner op de website van SOUZA staan. “Een schilderij is nooit af, het stopt gewoon op een interessante plaats”.
Het is niet niks. Iemand toelaten in je ruimte, of je gezamenlijke schilderwerkplaats, die je los wil weken van alles wat je hebt geleerd. De dingen waar je je content mee voelt en waar je je in hebt bewezen. Of iemand die je af wil laten wijken van de route die je net bent ingeslagen en waarbij je het gevoel hebt dat je – eindelijk – op de goede weg bent. Die je uitnodigt om de plaats waar je je net genesteld lijkt te hebben, los te laten.
Toch is dat precies wat K&C heeft beoogd met het aanbieden van de workshops van Cor Sonke aan SOUZA. Omdat deze schildersgroep met 16 leden al meer dan 30 jaar bestaat en samenwerkt, wilden we dit avontuur juist met hen aangaan. Want SOUZA bestaat bij het reflecteren op elkaars werk het uitwisselen van fascinaties en ook het samen bezoeken van tentoonstellingen en musea.
SOUZA is geen doorsnee groep amateurkunstenaars.
Ik heb me er de afgelopen tijd een beetje in mogen verdiepen en ben tot de conclusie gekomen dat het een verrassende club te noemen is. Bij SOUZA, met haar bevlogen en talentvolle leden, krijgt het schilderen ZIN, zingeving. Het geeft verbinding, energie en nieuwe inzichten en ideeën. Wars van de wereld waarin we nu leven, waarin alles is gestoeld op doelmatigheid en functionaliteit, kiezen de mensen van SOUZA ervoor om zonder een concreet doel hun kostbare vrije tijd te spenderen aan een langzaam proces van beschouwen, creëren en samen reflecteren. Daarbij is bij SOUZA vooral de rol van het schilderij als expressiemiddel zichtbaar. Zowel in de abstracte als figuratieve schilderijen is er aandacht voor de emotie, voor schoonheid, agressie of energie. Met een rondje door het gebouw kom je veel emoties tegen.
En dan komt Cor Sonke langs om de kussen even op te schudden. Met als doel om in nieuwe manieren van werken, van kijken en van uiten op het doek of op papier, jezelf weer te verrassen en te herontdekken. Niet per definitie oefeningen die leiden tot een bij voorbaat uitgestippeld weggetje die leidt tot een knap resultaat. Cor Sonke is geen Bob Ross.
Jullie zijn zelf in staat om prachtig te schrijven en ik vond in mijn mail dan ook hele mooie uitspraken terug in het verslag van de workshops:
“Het is even wennen; anders kijken, anders denken, biedt ruimte voor veranderingen die niet definitief hoeven te zijn maar wél verfrissend kunnen werken!”
“Nooit geweten dat het losmaken van lichaam en geest zo’n overweldigend plezier kan opleveren.”
“Zo kan het dus ook. Niet alles hoeft te lukken, durf ook te mislukken,
laat je penselen over het papier glijden”
Om de cirkel weer rond te maken kom ik terug bij het citaat dat Eke aanhaalt.
“Een schilderij is nooit af, het stopt gewoon op een interessante plaats”.
Hopelijk is er een frisse blik uit voortgekomen en zijn er nu weer nieuwe plekken te ontdekken, in je zelf, op je doek of om je heen. Is er ruime voor een nieuwe focus en hebben bestaande plaatsen ineens een iets ander licht of invulling gekregen.

KUNST
Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe

Martin Bril

Lieve leden van SOUZA, Cor, bedankt voor het feit dat jullie dit avontuur zijn aangegaan en dat jullie hier willen exposeren. Krijnie, extra bedankt voor al je contact, overleg en inzet.
De mensen van K&C zijn blij met de inspirerende werken die het gebouw verrijken.

Souza Natuurlijk

Gepost op van Geplaatst in Exposities

Het is zover. Vrijdag 6 september vanaf 16.00 uur opent Kunst & Cultuur te Assen haar deuren voor mensen die werk van de kunstenaars van Souza willen zien. Werk dat dankzij Kunst & Cultuur en onder begeleiding van beeldend kunstenaar Cor Sonke (Galerie atelier 41) tot stand is gekomen. Het werk hangt in de grote hal/trappenhuis van het gebouw van K&C aan de Dr. Nassaulaan 5 in Assen. De kunstenaars van Souza tonen u overigens ook ander werk, dat op diverse plekken elders in het gebouw te zien is. De expositie duurt t/m 20 december 2019.

Expositie in Assen; 'Souza Natuurlijk'

SOUZA GAAT ABSTRACT

Gepost op van Geplaatst in Geen categorie

Door Marscha van Noesel

Bij Cor

Onder begeleiding van beeldend kunstenaar Cor Sonke heeft Souza zaterdag 29 juni  2019 opnieuw de penselen in abstracte stand gezet. Niet voor iedereen een dagelijkse gewoonte. In het ruime en prachtige atelier van Cor in Buinerveen dronken we ons eerst wat moed in met een sterke kop koffie. Daarbij verorberden een flinke dosis suiker in de zelfgebakken brownies van Krijnie. Zo konden we aan de slag met het schetsen, zonder het potlood van het papier te tillen, van stillevens. Hoewel dat aanvankelijk voor sommigen misschien vervelend en een herhaling van zetten leek, maakt de oefening toch de tongen en ook de inspiratie los.

Even wennen

Het is even wennen, anders kijken, anders denken, biedt ruimte voor veranderingen die niet definitief hoeven te zijn maar wel verfrissend kunnen werken. Met een andere kijk op je eigen werk dat soms wel een kunstje dreigt te worden. Kijk uit voor routine, is de boodschap. Doorbreek vaste patronen en vooral: het hoeft niet altijd te lukken.

Het blijkt nog niet zo eenvoudig de wereld abstract te bekijken: in streepjes, in vierkanten, in ritmische penseelstreken. Want wat druk je ermee uit, wat wil je zeggen? Waar gaat het over?

Souza in Buinerveen Alice en haar cirkel

Andere weg

Alice sloeg tijdens deze tweede workshop op ongeveer de heetste dag van het jaar, tot nu toe tenminste, helemaal een andere weg in: van figuratief naar een mysterieuze cirkel En wat wil je ermee uitdrukken? Dat mag de toeschouwer zelf bepalen. Voor Jetty en Mia is het abstracte werk gesneden koek. Jettie kwam met een al uitgewerkt doek dat tot de verbeelding spreekt. Verrassend elke keer weer als je het doek omdraait zie je het landschap van de andere kant, ook mooi, maar andersom toch beter. Is dat abstract? Bekijk het van alle kanten?Langdurig kijken totdat je er wat in ziet?

Souza in Buinerveen Marijke

Doen wat je al deed

Gerard waagt zich er nog niet aan. Hij worstelde verder aan zijn landschap met weg, bomen en boerderij. Eke had een andere voorstelling dan gewoonlijk, een andere manier van schilderen uitgeprobeerd, of dit de definitieve nieuwe manier zal worden valt niet te zeggen. Emoties als onzekerheid en gevoelens van ik-kan-het-niet-meer sluipen dan binnen. Marijke schilderde vierkanten, schuin, recht, omhoog en omlaag, over een eerder geschilderd landschap. Dat had verrassende effecten.

Robert bleef bij zijn portretten, maar wist ook genoeg op te pikken van de ontdekkingsreizen van de anderen. Marion was ook druk met het ontwikkelen van een nieuwe stijl, Cor wees haar de weg. En Krijnie werkte aan haar eerder opgezette verbeelding, ze nam de tips van Cor in haar denken over schilderen op. Ook voor Harm is het abstracte werken geen nieuwigheid Hij realiseerde de eerder opgedane tips van Cor op zijn nieuwe doek: een ‘Iandschapachtig iets’ met een hek en grote grijpende ‘vingers’ erboven, maar zo moet je niet kijken naar abstract. Niets is wat het lijkt. Het moet anders. Hoe? Daar zijn geen woorden voor, voorlopig.

Souza in Buinerveen cor en Jettie

Abstract? ‘Kweet et nie”

Zelf belandde ik in een comfortachtig klimaat: landschap met bruisende zee op de achtergrond. Abstract? ‘Kweet et nie”.

We zullen de resultaten zien straks op de expositie in Assen. (Nadere berichten daarover volgen).

In de vroege middag haakten enkele Souza’ers af, niet om wat er nog komen zou, maar omdat de energie even op was. Een enkeling gaf de voorkeur aan de WK vrouwenvoetbal kwartfinale Nederland-Italië. Maar al met al bedankte iedereen Cor voor zijn inzet en begeleiding. Voor herhaling vatbaar. Wie meteen verder wil kan altijd nog zijn lessen komend seizoen bij de AKE gaan volgen!

Natuurlijk Schilderen

Gepost op van Geplaatst in Geen categorie

Door Marscha van Noesel

Het was zaterdag 1 juni 2019 net niet te warm om gepassioneerd aan de slag te gaan met voor sommigen het thema ‘natuurlijk’ voor de expositie in Assen in het hoofd. Een zwoel windje hield de vaart erin. Zo een ‘natureingang’ is voor deze keer toepasselijk. Onder de bezielende leiding van Ruud Venekamp die voor iedereen no matter what  you painted een opbeurende, inspirerende, aanmoedigende en lovende aanwijzing had. Dat maakt van hem de meester voor Souza, denk ik, zijn veelzijdigheid en professionele kijk op ons werk.

Want waar werkten we aan? Voor de volgende Souza bijeenkomst , 29 juni, zouden we met Natuurlijk Schilderen aan het werk gaan met de natuur om ons heen als uitgangspunt. En het is maar goed dat wij Souza-ers dat op doek zetten, want een paar generaties na ons is alles plastic geworden als het zo doorgaat.  In dat verband was de oude wijvenkoek- van wie ook al weer ?-, wel heel lekker evenals de lobbige tomaten-wortelsoep van Jeanine.

Maar daar ging het niet om. Het werk was de opzet: bij Eke ging het er natuurlijk wild aan toe met als eindresultaat een compositie in balans.

Mia had al het een en ander voorbereid: rotsen, bloemen, mooie samenstelling, zachte kleuren.

Marion stond aanvankelijk te worstelen met een doek, ook met als thema Natuurlijk, van de vorige keer. Maar dan ineens kwam de inspiratie. Het bosgezicht groeide. Een ander doek, prachtig geel met op de achtergrond vlokken,  spande de kroon. Niets meer aan doen. Klaar, lijst eromheen en verkopen maar….

Gerard heeft zijn in olieverf geschilderde Ter Apelerkanaal in vergezicht bijna klaar. Hier en daar nog wat ruimte erin en die extra bomen hoeven niet van Ruud, maar in werkelijkheid staan ze er wel, dus wat te doen?

Marijke heeft haar balletvoorstelling van gemaskerde vrouwen zo goed als klaar, een prachtig beeld dat je bijna in beweging ziet komen als je er lang naar kijkt.

Krijnie werkt nauwgezet en geïnspireerd aan twee doeken, de ene nog met ‘shelter’ als opdracht en de ander in wording. Ruud was vol lof, vooral ook over de ‘kleine grapjes’ die altijd in haar werk te vinden zijn.

Hoewel Conny al wat vroeger weg moest, liet ze ons toch achter met een krachtige indruk van haar natuurlijk abstract werk. Mooie kleuren, mooie vormen, muzikale lijnen.

Jeanine liet twee totaal uiteenlopende werken zien. Met het landschappelijke werk zat ze voor haarzelf in bekend terrein te schilderen, maar ze had ook een abstract landschap. Ik kwam uit mijn comfortzone, zei ze. En dat heeft vele voordelen en biedt kansen, zo bleek.

Margot kwam ook even om de hoek kijken, maar voor haar zit schilderen er voorlopig niet in, even revalideren nadat haar schouder is geopereerd.

Jettie, Robert, Alice, Harm, Carin, Nasima werden gemist, maar de volgende keer, 29 juni in Buinerveen bij Jowan is er een nieuwe kans. (adres en tijdstip volgen)

Met vriendelijk groet van Marscha (Gerard en Ruud staan voor een van mijn meesterwerken…..:)

 Met dank aan Ruud.