Door Marscha van Noesel
Het was zaterdag 1 juni 2019 net niet te warm om gepassioneerd aan de slag te gaan met voor sommigen het thema ‘natuurlijk’ voor de expositie in Assen in het hoofd. Een zwoel windje hield de vaart erin. Zo een ‘natureingang’ is voor deze keer toepasselijk. Onder de bezielende leiding van Ruud Venekamp die voor iedereen no matter what you painted een opbeurende, inspirerende, aanmoedigende en lovende aanwijzing had. Dat maakt van hem de meester voor Souza, denk ik, zijn veelzijdigheid en professionele kijk op ons werk.
Want waar werkten we aan? Voor de volgende Souza bijeenkomst , 29 juni, zouden we met Natuurlijk Schilderen aan het werk gaan met de natuur om ons heen als uitgangspunt. En het is maar goed dat wij Souza-ers dat op doek zetten, want een paar generaties na ons is alles plastic geworden als het zo doorgaat. In dat verband was de oude wijvenkoek- van wie ook al weer ?-, wel heel lekker evenals de lobbige tomaten-wortelsoep van Jeanine.
Maar daar ging het niet om. Het werk was de opzet: bij Eke ging het er natuurlijk wild aan toe met als eindresultaat een compositie in balans.
Mia had al het een en ander voorbereid: rotsen, bloemen, mooie samenstelling, zachte kleuren.
Marion stond aanvankelijk te worstelen met een doek, ook met als thema Natuurlijk, van de vorige keer. Maar dan ineens kwam de inspiratie. Het bosgezicht groeide. Een ander doek, prachtig geel met op de achtergrond vlokken, spande de kroon. Niets meer aan doen. Klaar, lijst eromheen en verkopen maar….
Gerard heeft zijn in olieverf geschilderde Ter Apelerkanaal in vergezicht bijna klaar. Hier en daar nog wat ruimte erin en die extra bomen hoeven niet van Ruud, maar in werkelijkheid staan ze er wel, dus wat te doen?
Marijke heeft haar balletvoorstelling van gemaskerde vrouwen zo goed als klaar, een prachtig beeld dat je bijna in beweging ziet komen als je er lang naar kijkt.
Krijnie werkt nauwgezet en geïnspireerd aan twee doeken, de ene nog met ‘shelter’ als opdracht en de ander in wording. Ruud was vol lof, vooral ook over de ‘kleine grapjes’ die altijd in haar werk te vinden zijn.
Hoewel Conny al wat vroeger weg moest, liet ze ons toch achter met een krachtige indruk van haar natuurlijk abstract werk. Mooie kleuren, mooie vormen, muzikale lijnen.
Jeanine liet twee totaal uiteenlopende werken zien. Met het landschappelijke werk zat ze voor haarzelf in bekend terrein te schilderen, maar ze had ook een abstract landschap. Ik kwam uit mijn comfortzone, zei ze. En dat heeft vele voordelen en biedt kansen, zo bleek.
Margot kwam ook even om de hoek kijken, maar voor haar zit schilderen er voorlopig niet in, even revalideren nadat haar schouder is geopereerd.
Jettie, Robert, Alice, Harm, Carin, Nasima werden gemist, maar de volgende keer, 29 juni in Buinerveen bij Jowan is er een nieuwe kans. (adres en tijdstip volgen)
Met vriendelijk groet van Marscha (Gerard en Ruud staan voor een van mijn meesterwerken…..:)
Met dank aan Ruud.
