De opening van de 40-jarige jubileum expositie van SOUZA met ruim 40 schilderijen. Volle bak was het.
Al voor drie uur vanmiddag zat de Grote Kerk van Emmen vol met iets meer dan 200 bezoekers. Marijke van Proosdij deed het openingswoord. Egbert Hovenkamp ll droeg met veel flair zijn, ter plekke gemaakte, gedicht: “Nait Soez’n” voor (zie voor tekst)(zie voor video impressie). Het muzikale jazzduo “Catstown” zorgde voor een gezellige sfeer. Marscha van Noesel las haar gedicht over “licht” voor. Dit is afgedrukt op een grote banner en is onderdeel van de expositie. Ons erelid Krijnie Valentien vertelde over de oprichting en werkwijze van de groep. Zij onthulde het groepswerk: een mozaïek paneel met kleine paneeltjes gemaakt door de 14 kunstenaars.
Ook vele oudleden en -docenten waren aanwezig op deze bijzondere middag! Kortom: een fijne middag met heerlijke hapjes en drankjes, verzorgd door de Grote Kerk. Vanaf komende week elke woensdag-,donderdag- en zaterdagmiddag te bezoeken tussen 13.00-17.00uur (mits er geen andere activiteiten zijn. Kijk vooraf even op www.grotekerkcultureel.nl
(tekst Marion Mencke)
Wil je de geëxposeerde werken zien? klik dan hier. Of beter nog, ga even kijken in de kerk)
(Terplekkepoeem geschreven voorafgaand aan en uitgesproken tijdens de opening van het 40-jarig jubileum van kunstenaarscollectief SOUZA in de Grote Kerk, Emmen, 3 mei 2025):
NAIT SOEZEN
Als dan de dageraad
tatarataaa
als dan het licht
holadijee
als dan de dag
jippie
als dan de ogen
voilà
als dan de hand
voici
als dan ja dan
vliegt uit wat van zich spreken wil
in vrije vlucht vrije lucht
over een landschap dat vormen achterlaat
(-en de schilder ziet en toont-)
het water dartelt zich
en de bloemen dan ja de bloemen
spreken ook aan en uit
op een tak aan een tak
levende wezens uitgesproken
terwijl voor een raam
een rustpunt is gevonden
in licht helder licht
waaruit ook beelden zijn ontstaan
die het netvlies kussen
en vragen om binnen te mogen
om daar een taal te spreken
die laat ervaren wat op het doek vorm vond
zoals ook gezichten spreken
ze lijken sprekend op wat zegbaar is
laat binnen laat je openen en kijk en zie en zeg ja
want ze bestaan
net zoals andere beelden
tuimelen elkaar zoeken
als één tot je komen neem maar waar
wat ze zijn er
zoals de portretten van mensen vertellen
mensen die de schilder raakten
en door de schilder geraakt zijn
landschappen vol adem en daarin
verrassingen openbaringen
weergegeven en werkelijkheid zijn geworden
met een schok een besef van wat leven is
wat er aan leven vraagt om te zijn
om te zijn voor de schilder
die het open-baart
die het door zich laat gaan
“er zij licht” zei licht
en zie: alle dingen nieuw
als vanouds
zoals in de trein naar een bestemming
waarvan geen weet
waarvan geschiedenis spreekt
en wat zich blijft herhalen
telkens weer……
dat er mensen-levens naar het wringende duister
dat er huizen branden
dat een landschap gezien heeft
dat een mens laat zien
dat schilders ogen hebben waaruit licht naar licht
dat we mensen zijn
dat we mede-mensen zijn
dat in de kern liefde woont
en licht heel veel licht
opbloeiend in de dageraad
tatarataaaa
vers licht
holadijeee
nieuwe dag
jippie
ogen om te kijken
voilà
de handen dan die schilderen gaan
voici
als dan ja dan
het zichtbaar is
hier
nu
>nait soezen<
~Egbert Hovenkamp II~
